چگونه بدون درمانده شدن، از بیماران حمایت کنیم؟
در حرفه پزشکی، پزشکان و دانشجویان اغلب با بیماران و خانوادههای آنها مواجه میشوند که در شرایط دشوار و احساسی قرار دارند. حمایت از این بیماران یکی از مهمترین وظایف حرفهای است، اما این حمایت میتواند از نظر روانی و عاطفی برای پزشکان طاقتفرسا باشد. چگونه میتوان همزمان با ارائه حمایت کافی به بیماران، از فرسودگی عاطفی و درمانده شدن خودمان جلوگیری کنیم؟
وقتی بیماران به پزشکان مراجعه میکنند، اغلب نهتنها به درمان جسمانی، بلکه به حمایت روانی نیز نیاز دارند. حس همدلی، گوش دادن فعال، و ایجاد اعتماد میتواند تأثیر زیادی بر بهبود روحیه و حتی سلامت جسمی بیمار داشته باشد.
اما پزشکان و دانشجویان پزشکی که بهطور مداوم در معرض درد و رنج بیماران قرار دارند، باید راههایی بیابند تا این بار عاطفی بر آنها تأثیر منفی نگذارد.
یکی از اولین قدمها برای جلوگیری از فرسودگی، شناخت محدودیتهای خود است.
ایجاد مرزهای مشخص میان زندگی حرفهای و شخصی ضروری است.
یکی از مهمترین جنبههای حمایت از بیماران، گوش دادن به آنهاست.
بیماران اغلب به دلیل نداشتن اطلاعات کافی از وضعیتشان احساس استرس میکنند.
بیماران ممکن است عصبی، ترسیده یا ناامید باشند. شما با رفتار آرام و حرفهای خود میتوانید حس اطمینان را به آنها منتقل کنید.
کار مداوم و مواجهه مکرر با درد و رنج بیماران میتواند تأثیر منفی بر سلامت روانی داشته باشد.
همکاران شما ممکن است تجربیات مشابهی داشته باشند. گفتوگو با آنها میتواند به کاهش احساس تنهایی و درماندگی کمک کند.
در صورت احساس استرس یا فرسودگی مداوم، از مشاوران روانشناسی کمک بگیرید.
گاهی اوقات، پزشکان بهجای تمرکز بر بیمارانی که بهبود نیافتهاند، باید به موفقیتها و تأثیرات مثبتی که بر زندگی دیگران داشتهاند، فکر کنند.
اگرچه پزشکان و دانشجویان پزشکی باید احساسات انسانی خود را حفظ کنند، اما نباید اجازه دهند که این احساسات بر تصمیمات حرفهای آنها تأثیر منفی بگذارد.
تمرینات مدیتیشن و یوگا میتوانند به کاهش استرس و افزایش آرامش کمک کنند.
هنگام مواجهه با موقعیتهای استرسزا، چند دقیقه تنفس عمیق میتواند به شما کمک کند آرامش خود را بازیابید.
دورههای آموزشی مرتبط با مهارتهای ارتباطی میتوانند به پزشکان و دانشجویان پزشکی کمک کنند تا بهتر با بیماران ارتباط برقرار کنند و از استرس ناشی از تعاملات پیچیده بکاهند.
حمایت از بیماران بخشی ضروری و ارزشمند از حرفه پزشکی است، اما پزشکان و دانشجویان پزشکی باید یاد بگیرند که چگونه از خود نیز مراقبت کنند تا دچار فرسودگی نشوند. با ایجاد تعادل میان حمایت عاطفی از بیماران و مراقبت از سلامت روانی و جسمی خود، میتوانید به بهترین شکل از بیماران حمایت کنید و همزمان به شغل و زندگی خود معنا ببخشید.